Gisteren was een vermoeiende dag vanwege de regen en de lange tocht. De welpen hebben zich heel goed gehouden en daar is de leiding erg trots op!
Nu ontwaken de welpen met ietwat verzuurde benen, maar het was het zeker waard! De welpen staan te springen om hun nieuw gevonden foto af te geven aan de professor. Bij de opening gebeurt er alleen iets geks.. Onze eigen vlag is vervangen door een vlag van STOM! Deze handlangers maken het steeds bonter met hun streken. Gelukkig laat de professor en wij ons niet zomaar kisten dus gaan we verder met de orde van de dag.
De kinderen hebben gisteren allemaal foto’s verzamenld van leidingteams. Deze geven we aan de prof en die plakt ze op ons bewijsverzamelbord. Zo komt er ook uit de verhalenmachine een nieuwe sleutel om weer een ketting van het boek te halen. We hebben nu nog maar één sleutel nodig om bij het boek te kunnen!
We maken ons klaar om de verhalenmachine nog een laatste keer te activeren, we voeren de code in en doen samen met de hopman een hele luidde jakkie. De verhalenmachine begint weer te roken en te bubbelen en we openen het grote boek.
De legende van vandaag is De Vliegende Hollander! Een spookship met een verdomde bemanning en een helse kapitein waar menig zeeman van beeft. Het zou kunnen gaan om een godslasterende kapitein die verdoemd werd om voor eeuwig rond kaap de goede hoop te dolen.
We besluiten nog maar eens een keer goed naar die verhalenmachine te kijken en vinden een envelop. Het lijkt wel alsof die ook uit de machine is gevallen bij het activeren van de legende. Hierin vinden we een kaart van het terrein en een doorzichtige pagina met daarop een stippenlijn en een kruis? Dit lijkt wel een soort schatkaart..
Als we de doorzichtige pagina op de goede plek leggen op de kaart dan lijkt er een duidelijk pad te ontstaan. We gaan kijken bij het kruis en vinden een kistje.
In dit kistje zit een hele oude brief, een gps apparaat en een puzzel.
Ahoy landrotten, ik ben het, kapitein David Jonas, de grootste piraat die ooit geleefd heeft en de kapitein van de vliegende Hollander! Als jullie deze kleine schat vinden zullen jullie wel denken dat jullie bij mijn grootte schat kunnen komen die hier in de buurt ligt begraven. Maar zo makkelijk zal dat niet gaan, ik heb namelijk een aantal hele slimme, digitaal vaardige, piraten de opdracht gegeven om de schat te verstoppen door middel van GPS-coördinaten. Deze geheime codes snap ik zelf al niet, dus jullie zeker niet!!!
Met deze tekst zijn we zeker gemotiveerd om het toch te proberen te kraken. We moeten allemaal raadsels oplossen en die invullen in de vakjes. Als we ze allemaal opgelost hebben lijkt zich een coördinaat te vormen. Dit vullen we in in de gps. Dit is een nieuwe techniek voor de welpen om te proberen dus extra stoer. We zorgen dat we genoeg satelietten in zicht hebben en lopen een stukje zodat het apparaat weet waar we naar kijken. Dan verschijnt er een pijl en een afstand. We moeten een goed pad vinden om te lopen zodat we niet door andermans terrein banjeren. Dit brengt ons naar een nieuwe locatie en hier vinden we een nieuwe kistje. In dit kistje zit weer een puzzel, deze keer met allemaal verschillende lengtes touw, een liniaal en een puzzelvel. Door voorzichtig meten, slim rekenen en goed beredeneren vinden we de combinatie voor het volgende coördinaat. Dit brengt ons weer tot een nieuwe plek, waar we alweer een kistje vinden met daarin een relatief simpele puzzel. Hierdoor komen we op een plek waar een pijl in de bosjes geschoten is met daaraan een brief. Deze brief bestaat uit een tekst “Piratentraining 15:00” en een coördinaat.
Aangezien het nog geen 15:00 is gaan we maar eerst terug naar het clubhuis voor de lunch en het rustuurtje.
Na het rustuurtje kunnen we op zoek naar de piratentraining. De leiding heeft inmiddels uitgevogeld dat er een boogschietbaan is op het terrein, vandaar dus die pijl!
Daar aangekomen helpen twee mensen van de kampstaf ons om te leren pijl en boogschieten. Dit gaat bij iedereen goed en er wordt zelfs best wat raak geschoten!
Als klap op de (vuur)pijl krijgen we ook nog een ijsje van de kampstaf.
Hierna gingen we terug naar het terrein waar ons nog een laaste uitdaging te wachten stond. Luchtpiratensokworstelen (of Zwitsers sokworstelen), hierbij hang je in een tuigje in de lucht en moet je proberen de sokken van je tegenstander uit te trekken.
Er is heldhaftig gestreden en er zijn een aantal heerlijk vieze sokken voorbij gekomen.
Nadat de laatste welp was geweest kwam opeens Kapitein David Jonas langs om te vertellen dat hij ons van een afstandje heeft gevolgd en zeer tevreden is met hoe wij als landrotten zijn uitdagingen hebben overwonnen. Hij geeft ons een schat met daarin gouden munten en een foto van onze eigen voorzitter.
Nu zijn we echt dicht bij het oplossen van onze eigen legende, dus bewaren we de gevonden foto goed om deze morgen aan de professor te geven. We gaan na een heerlijke nasi maaltijd voldaan naar bed met het idee dat we nu alle stukjes hebben.
Maar dan…. In de nacht maakt de professor en Assi ons wakker met heel slecht nieuws, hij wilde nog even kijken naar alle hints die we tot nu toe hebben verzameld en zag opeens dat ons hele bewijsmaterialenbord leeg is geroofd! Dat moet wel door S.T.O.M. zijn gedaan. We kleden ons zo snel mogelijk aan, dit gaat bij de een wat sneller dan bij de ander. We verzamelen samen met de ander in de binnenruimte van het clubhuis en luisteren naar de professor. Hij heeft een idee waar S.T.O.M. misschien uit zou kunnen hangen, maar we moeten heeeel stil zijn. Ook is het handig om een zaklamp mee te nemen, want het is al laat. Ook de professor heeft een zaklamp, maar deze lijkt alleen een vaag paars licht af te geven.
We sluipen door het bos naar de locatie waar S.T.O.M. zich zou kunnen ophouden. Daar vinden we slingers die eerst in het clubhuis hingen, dat moet wel ook door die boeven gestolen zijn. Eenmaal in de buurt horen we een aantal stemmen, ze staan allemaal in een kring en roepen verschillende dingen. Als ze zelf iets horen, rennen de handlangers allemaal andere kanten op.
Om de veiligheid van iedereen te kunnen garanderen besluiten we in kleine groepjes van 2 of 3 op onderzoek te gaan. Nadat er een paar groepjes zijn wezen kijken, hebben we gezien dat al onze gestolen foto’s aan een lijn hangen met belletjes eraan. Ook staan er best veel S.T.O.M. leden rond de lijn om deze te beschermen. Naarmate de nacht vordert lukt het sommige groepjes om ongezien bij de lijn te komen en een foto mee te nemen, dit moet wel heel voorzichtig anders gaan de belletjes rinkelen.
Op een gegeven moment tellen we alle foto’s na en lijkt het erop dat we ze allemaal hebben. De S.T.O.M. leden hebben dit ook door en lopen vloekend en tierend weg. Nu is het al heel laat dus besluiten we terug te gaan naar het clubhuis om daar nog eens goed naar de foto’s te kijken. We leggen alle foto’s neer en beschijnen ze met een zaklamp. Er lijkt eerst niets bijzonders aan de hand te zijn totdat de professor met zijn gekke paarse lampn erop schijnt. Dan licht er opeens een tekst op die we voorheen niet hadden gezien. We leggen alle teksten op volgorde en zo vormt er een zin:
“S.T.O.M. leden onthoud: Wij communiceren enkel onder dit licht!”
Dit is belangrijke informatie, maar we weten nu even niet wat er precies mee moeten doen dus besluiten we maar snel weer naar bed te gaan om zo toch nog wat uurtjes mee te pakken.