Na een rommelige nacht hebben sommige welpen wat moeite met het opstaan deze ochtend. Maar de plicht roept om de professor te helpen met het oplossen van onze legende dus zal iedereen toch echt moeten opstaan.
We verzamelen voor een laatste keer bij de vlaggenmast om samen met de professor te spreken over wat er vannacht is gebeurd. De scouts vertellen dat ook zij een bewogen nacht hebben beleefd, maar helaas weten ze niet wat we met onze gevonden hint moeten doen.
We besluiten om nog een laatste keer de verhalenmachine te activeren. De machine rookt en bubbelt en we openen nog een keer het boek. Maar deze keer zit er geen bladzijde met een legende in, enkel de tekst “Het einde”. Zo spuugt de machine ook de laatste sleutel uit, nu kunnen we het boek echt ontketenen.
Eerst komt iemand helpen met het openmaken van het slotje van Hansje Brinker, daarna die van de Haarlemse muggen, dan zijn de Bokkenrijders aan de beurt en bij de Vliegende Hollander staan we even stil bij alle inzet die iedereen heeft getoond dit kamp. De professor haalt samen met een kind het laatste slot eraf en toont deze trots aan de gehele groep. Hij houdt een lang praatje over hoe geweldig hij alles vond gaan en wat voor bijzondere dingen hij heeft gezien hier bij Brigitta.
Maar terwijl de professor aan het oreren is, let hij niet op wie daar door de poort komt aanlopen. Het zijn S.T.O.M. leden en ze zien er niet blij uit. Voor we het echt doorhebben klikken ze nog een extra cijferslot op de kettingen en lachen ons uit. Nu zijn we toch nog niet klaar..
We hebben het er maar zwaar mee en de professor en Assi zitten er sip bij. Maar een scout geeft niet zo maar op, dus we beloven de professor nog een keer om alles op alles te zetten om S.T.O.M. te verslaan. We gaan allen onze eigen wegen om zo te zoeken naar een oplossing.
De welpen nemen even een momentje om nog eens bij de verhalenmachine te kijken, daar zou misschien nog een hint kunnen liggen die we gemist hebben. Bij toeval vinden we een brief waarin staat dat de verhalenmachine te weinig slimme energie heeft om nog een keer geactiveerd te kunnen worden. Misschien hebben we hem nog wel een keertje nodig dus gaan we proberen deze energie te vinden.
In vier postjes moeten de welpen allemaal uitdagingen volbrengen om zo steeds stukjes plastic, met daarop lijnen te vinden. Deze stukjes plastic lijken wel cijfers te vormen als je ze op de juiste manier en volgorde op elkaar legt. We gebruiken deze code om een grote kist open te maken, hierin vinden we laserpistolen en nog een aanwijziging hoe we de verhalenmachine van energie kunnen voorzien.
Op de verhalenmachine zijn verschillende lichtgevende knoppen waar we met de laserpistolen op kunnen schieten. Door nog meer opdrachten te doen vinden we de slimme munitie om op de doelen te schieten en zo de machine weer van energie te voorzien.
Nu onze taak volbracht is, was het ruim tijd voor de lunch. Deze keer extra lekker met wentelteefjes gebakken door het kookteam! Hierna hadden veel welpen wel trek in een rustuurtje om toch nog wat bij te slapen van het nachtspel.
Na het rustuurtje was het hoogtijd om weer met de professor te spreken om te kijken of we al iets meer weten over de code die we zoeken. Eenmaal gezamenlijk in een kring blijken de scouts een kaart gevonden te hebben van het terrein. Maar er lijkt niks bijzonders aan eigenlijk.. Dus hoe komen we nu tot de locatie van de S.T.O.M. basis.
Een aantal oplettende kinderen herinneren zich gisteravond, toen we de foto’s terug gingen stelen. Op de achterkant van die foto’s stond een hint dat S.T.O.M. enkel communiceert onder dat gekke paarse licht. De professor pakt zijn lampje erbij en schijnt voorzichtig over de kaart. Daar onthult zich plots een kruis en de letters S.T.O.M.
Dit moet wel de basis zijn van de S.T.O.M. leden en de plek waar we de code kunnen krijgen. We gaan in vier hele grote groepen te werk bestaande uit Bevers, Welpen, Esta’s, Kabouters, Scouts en Explo’s om zo extra sterk te staan samen. Eenmaal op locatie zien we de S.T.O.M. handlangers rond vier ingegraven buizen staan. Ook vinden we verschillende bekers en emmers met water op vier plekken rond de buizen. Sommige bekers zijn heel, anderen hebben een of meerdere gaten erin en sommige zitten aan touwtjes vast. We verdelen de bekers en gaan met het water aan de slag om de buizen op te vullen.
Het is een chaotisch, maar schitterend spektakel om te zien hoe alle leeftijdsgroepen samenwerken om het water te vervoeren. Dit heeft ook succes, want na een tijdje beginnen er al wat cijfers boven te drijven.
Nadat we ze allemaal hebben vluchten de S.T.O.M. leden de bosjes in en nemen wij alles mee naar het terrein. Hier aangekomen worden we begroet door niemand minder dan Sint Brigitta zelve. Zij vertelt ons dat er zo veel commotie is rond onze groep en ook rond haar, met allemaal vragen over wat onze legende nou precies is. Zij snapt deze drukte niet, want zij zag het al vanaf het begin.
Assi en de professor vullen de code in in het hangslot en ontketenen het boek. Samen met Sint Brigitta maken zij het boek open en tot onze grote verbazing staat het helemaal vol met foto’s van alle leden die mee zijn op kamp! Sint Brigitta wilde ons al lang vertellen dat onze groep niet gaat over haar of over allemaal andere legendes. Maar juist over de leden, wij zijn onze eigen legende!